بی اعتقاد شدن در جمهوری اسلامی ایران به عنوان دلیل سفر
یک نوشته از محمد حسین توسلی
ایران یکی از دوازده کشوری است که بی اعتقادی به اسلام حکم اعدام دارد. محمد حسین توسلی ناچار بود به این دلیل از قلمرو اسلامی خدا فرار کند. درست است که از یکسو تقاضای پناهندگی وی در آلمان رد شد ولی از سوی دیگر دیپورت شدن وی هم به تاخیر انداخته شد.
یک بی خدا در سن شانزده سالگی یعنی یک کافر در میان قلمرو اسلامی خدا در ایران
من در شیراز در یک خانواده روشنفکر و آزادیخواه بزرگ شدم, که یک مقدار هم مذهبی بود. در شانزده سالگی ام (سال دو هزار و دوازده) آگاه شدم که من به وجود خدا باور ندارم و بنابرین یک آتعیست هستم. وقتی هجده ساله شدم (دو هزار و چهارده) یک همایش منظم با سایر بی خدایان قابل اعتماد داشتم. یک روز که با ماشین در سفر بودم به صورت تلفنی خبر دار شدم که وزارت اطلاعات به محل همایش ما وارد شده و در حال بازرسی است. بنابرین من به خانه یکی از دوستان در شهر دیگری رفتم و پنهان شدم. طی ده روز یکی از دوستان برای من پاسپورت و ویزای جعلی ساخت که من بتوانم در تاریخ پانزده دسامبر دو هزار و پانزده از فرودگاه امام خمینی در تهران به شهر آتن پرواز کنم. از آنجا من به شهر دوسلدورف پرواز کردم و روز بعد در آلمان بودم. از آن تاریخ پرونده ی پناهندگی من در حال بررسی است.
ادامه خواندن “بی اعتقاد شدن در جمهوری اسلامی ایران به عنوان دلیل سفر”
